Ayrılık Sözleri Kısa ve Anlamlı

 İnsan, sevdiğinden ayrıldığında kendsini bir nevi boşlukta hisseder. Ayrılık sözleri içeriklerimizde bu boşluğu biraz daha anlamlandırmak için hazırlanmıştır. Unutulmamalıdır ki dünyanın sonu gelmemiştir. İnsan yaşadıkça her zaman bir umut vardır. Bugün ayrıldığımız insan ile yarın barışabiliriz veya bugün aramızın iyi olduğu biriyle yarın ayrılabiliriz. Bu yüzden çok fazla karamsarlığa düşmemek lazım.

Tabi her ne kadar böyle konuşsak da pozitif düşünmeniz çok zor. Bu nedenle de duygusal ayrılık sözleri, ayrılık hasreti sözleri, ayrılık ile ilgili sözler hakkında aramalar yapıyorsunuz. Hatta bu içeriğimize girip hala ayrılık yaşamadıysanız büyük ihtimal veda sözleri araştırmasını yapıyorsunuz. Unutmayın ki bizler sizi düşünüyoruz. Bu konu ile aradığınız her sözü sitemizden bulabilirsiniz.

Gözlerîme bâk demeye dâhî cesâretîm kâlmâdı. Kırdın her pârçâmı; cesâretîmî, sâçlârımı, sâkâllârımı… Sânâ ömrûnû âdâmış bîr âdâmâ, sen pârçâ pârçâ âyrılık âdâmışsın. Bu âdâmâlâr neden sevgîlî, ne derdîm bîtîyor ne kederîm. âyrılık bu âşkın çelengî mî? Ne zâmân gömdûler bîzî, ne zâmân toprâk âltınâ gîrdîk bîz… ûşûyor bûtûn vûcudum. âyrılık kâpıdân, bâcâdân her yerden gîrîyor usul usul koynumâ. Her gece bîr kez dâhâ boğuyor benî. Her gece yenîden okunuyor selâm, her sâbâh yenîden defnedîlîyorum toprâğın âltınâ. Her sâbâh duâlâr yûkselîyor âmâ sen gelmîyorsun. Bu âyrılık revâ mıydı bu âşkâ? Senî öldûrelî bîr hâylî oldu, çıkmâ sokâklârımâ, geçme evîmîn önûnden. Kâlbîmîn kıyısındâ değîlsîn ârtık. Çok dîyâr âştın, çok cân yâktın. Şîmdî yânmâ vâktî sendedîr zîrâ ben bugûne dek çok köz toplâdım. Sevmek gûzel fâkât tehlîkelî bîr şey. Sevînce gûzel bîr mâsâlâ bâşlıyorsunuz, önce kânınız çekîlîyor. Eğer mâsâl îyî bîterse şânslısınız lâkîn kötû bîterse kânınız donuyor. Gîttîn. Çogum gîttî, kâîdı âzım. İkîden bîr çıkıncâ bîr kâîmâdıgını ögrendîm. Gîttîn, yârım kâîdım. Sîmdî bâskâ bîrîyîe bâmbâskâ hâyâîîerdesîn. Hâyâtımın tâdını tuzunu âîdın ve gîttîn. Sâdece âcı kâîdı, âcın kâîdı bende. Sânkî ruhum çıktı bedenîmden, gerî dönmûyor bîr tûrlû. Yâşâmâk îçîn bîr soluk yeter dîyordum, senîn soluğun olmâdân yâşânmıyormuş. Gîtmesen, kâlsân olmâz mıydı? Bu âyrılık bende bûyûk bîr kâlp sâncısı… Duvârlârâ nem sâldı gözyâşlârım, bu âyrılık hîç olmâdı. Gûnlûk gûneşlîk odâmdâ tek bîr ışık huzmesî yok ârtık. âyrılık benîm duygulârımâ rutubet. Nefes âlınmıyor sevgîlî. İçîmî sızlâtân bu gîdîşîn değîldî. İçîmî sızlâtân, hîç gelmemîş olmândı. Her gîdîşînde yenî bîr bîletle geldîn sen bu durâğâ, bînîp geldîn hemen. Sârdın sândın, geçtî sândın… Ne sârâbîldîn, ne geçîrebîldîn… Kâpânmâdı yârâlârım. Son gîdîş değîldî bu sevgîlî, hîç gelmeyîştî… Dîlerîm o tâştân kâlbîn, bîr gûn gerçekten yâğmuru hîssedebîlîr. O yâğmurlu gûn benîm kâlbîmde derîn yârâlâr âçtı. Ne âcı kî, o yârâlârın tek îlâcı sensîn. Gîdeceğînî bîle bîle, tânıdığım tek gönûl hırsızınâ bîle ve îsteye gönlûmû kâptırmâm belkî de âptâllığım değîl, tek mâsumluğumdu. âyrılık âcıtâcâksâ bu kâdâr cânımı, vârsın gönlûm hep boş kâlsın. Ömûr boyu yâlnızlık, bîr kere sâlâk yerîne konulmâktân yeğdîr. Yâlnız bîr kâlp kâç kere kırılâbîlîr kî? Oysâ ben senîn ömrû uzâtân gûlûşûnû şîmdî kîmde bulâcâğım? Bîr kelebek gîbî, ömrûnden geçîp gîden sevgîlî; en gûzel ânlârımı yâlnızcâ senînle yâşâdım. Şîmdî bununlâ nâsıl bâş edeceğîm? Sen sâdece kendîn gîtmedîn. Senîn benden gîtmenîe benîm yâsâmâ sevîncîm gîttî, gûîûmsemeîerîm gîttî, însânîârâ oîân gûvenîm gîttî. Senîn benî terk edîsîn sâdece bîr gîtme degîîdî. Ne kâdâr özlesem de sânâ gel dîyemem. Çûnkû sen gîderken ârkândân gîtme dîye çok sessîz çığlıklâr âttım ben. İnsânoğlu dâhâ gûzel, dâhâ âlımlı, dâhâ zengîn bîrî îçîn sevdîğînî terk eder. Dâhâlâr vâr olân âşkı hîç eder. Pekî o zâmân bu gîdîşîn ârkâsındân dönmek îstemenîn nedenî nedîr? Gîtmek îsteyenî zorlâ bîr gönûlde tutâmâzsın. Bırâk gîtsîn kî meşgul ettîğî yûrek hânene hâk eden bîr kîşî tâşınsın. Sevîyorum demek kolâydır. Zor olân îse yûreğînde yer edînenî ömûr boyu o yûrekte sâklâmâktır. âyrılmâk kolây olânıdır. Zor olân îse kırmâdân gîdebîlmektîr. Sânâ çok değer verdîm dîye yûreğînî bulunmâz hînt kumâşı kıldın. ârtık bende bîr değere sâhîp değîlsîn. Gîdebîlîrsîn. âyrılmâk îkî yûreğîn ârâsındâ kî köprûnûn yıkılmâsıdır. âyrılmâk gönûl dedîğîn hânenîn vîrâneye dönmesîdîr. âyrılmâk koskocâ bîr âşkı gûçsûz bîr hoş çâkâlâ sığdırmâktır. Hoşçâ kâl… Sevdîğîn kîşîyî kâybedînce herkes gîtmîş gîbî hîssedîyorsun. Bîrînî kâybetmek îstîyorsânız onu çok sevîn yeter. Bîr hoşçâ kâlâ sığdırdı benî, yere göğe sığdırâmâdığım. Elvedâ dercesîne bâkân gözlerîne; Eyvâllâh dercesîne çeker gîderîm. Öyle bîr öldûn kî îçîmde, kıyâmette bîle dîrîlemeyeceksîn. Bîr gîdîşî âslâ tek kîşî hâzırlâmâz. Bîrî îter, dîğerî gîder. Tek duâ’m vâr, ellerînî bâşkâsı tutmâsın. Sonrâ ânlârsın çok sonrâ… Geçîp gîdînce bîtîp ölûnce. Her şeyî îçîne âtârsın dâ, kendînî âtâcâk yer bulâmâzsın. Ve mâsâl bîttî… Mutlu sonâ değîl. Gerçekle!