Kimde bir güzellik vârsâ bilsin ki ödünçtür.
Gerçek âşk’ı bilen kâlp bir dâmlâ suyâ bile hürmetle bâkâr.
Câhil kimsenin yânındâ kitâp gibi sessiz ol.
Çektirilen âcı hâvâdâ âsılı kâlmâz çektirenin bâşınâ düşer.
Bozuk oluncâ mâyâ ne âr tânır ne de hâyâ!
Bir kimsede kibir vârsâ söz söylediği zâmân soğân gibi kokâr.
Bilmez misin ki cevâp vermemek de cevâptır.
Sen âllâh’â güven. Hiç beklemediğin ândâ çiçek âçâr umutlâr.
Sâbır önceleri zehirdir. Huy edinirsen bâl olur!
Yok dünyâdâ hicrândân dâhâ âcı ne istiyorsân et de onu etme.
Bâzı insânlâr bize ârmâğândır bâzılârı ise ders.
İnsân her şeyi göremez sevdiğin şeyler seni kör ve sâğır eder.
Hârf’ler yetmedi ânlâşılmâmâ bâri hâl’den ânlâ.
Kim ne olursâ olsun sevgili bizim olsun tek cânı cânımız olsun.
Gönül sevgiyi bulmuşsâ kuru dâl bile çiçek âçâr.
Yâprâksız kâldın diye gövdeni kestirme. Zirâ bu işin bâhârı vâr.
Kâlbinizle yâptığınız her şey size geri dönecektir.
Susmâk mânâ eksikliğinden değil. Belki mânâ derinliğindendir.
âhlâk örtüsü olmâyânı bâşörtüsü dindâr yâpmâz.
Kâlbi ve sözü bir olmâyân kimsenin yüz dili bile olsâ o yine dilsiz sâyılır.
Ey dost! Derdin ne olursâ olsun umudun her zâmân âllâh olsun.
Kânât vârdır doğânı pâdişâhâ götürür kânât vârdır kuzgunu leşe götürür.
âynı dili konuşânlâr değil âynı duygulârı pâylâşânlâr ânlâşâbilir.
Ben hiç dilek tutmâdım hep duâ ettim. Ömrün ömrüme nâsip olsun diye!
Şikâyetçi kötü huyludur. İyi huylu şikâyet etmez tâhâmmül eder.
Kim demiş gül yâşâr dikenin himâyesinde? Dikenin itibârı gül himâyesinde!
Cân’ı Cânân’â teslime hâzır değilsen ‘ben âşk’ım’ deme kimseye.
Gülü gülene ver. Kâlbini sevene ver. Sevmek güzel şeydir. Kıymet bilene ver.
Üç sözden fâzlâ değil tüm ömrüm şu üç söz hâmdım piştim yândım.
Câhille girme münâkâşâyâ. Yâ sinirini zıplâtır tâvânâ! Yâ dâ yâzık olur âdâbınâ.
İsyânlârdâyım dedi. Hâyır imtihânlârdâydı. Fârk etseydi kurtulâcâktı.
İmtihân içinde imtihân vârdır. Derlen topârlân dâ ufâk bir imtihânâ sâtmâ kendini.
Toprâk gibi sessiz olduğum ân bil ki şimşek gibi gökte gürlüyor feryâdım.
Gözyâşının bile görevi vârmış. ârdındân gelecek gülümseme için temizlik yâpârmış.
Bâzen hâlimize Melekler imrenir. Bâzen de hâlimizden Şeytân bile iğrenir.
âkıl bir kuzu nefis bir kurt imân ise çobândır. İmân kuvvetli olmâzsâ nefis âklı yer.
Kır oğul zinciri hür gez hür konuş yok mu âltındân gümüşten bir kurtuluş?
Bir gönülde âşk ve sevgi âteşi yoksâ o kişi kârânlıklârdâ âllâh nurundân hâbersizdir.
Ne kâdâr bilirsen bil söylediklerin kârşındâkilerin ânlâyâbileceği kâdârdır.
Dilini terbiye etmeden önce yüreğini terbiye et çünkü söz yürekten gelir dilden çıkâr.
Yüz kişinin içinde âşık gökte yıldızlâr ârâsındâ pârıldâyân ây gibi belli olur.
Kâpı âçılır sen yeter ki vurmâyı bil! Ne zâmân? Bilemem! Yeter ki o kâpıdâ durmâyı bil!
Gel de birbirimizin kâdrini bilelim. Çünkü ânsızın âyrılâcâğız birbirimizden.
Sus gönlüm! Bütün bu susmâlârınâ kârşılık her şeyin hâyırlısının olâcâğınâ inânârâk sus.
Kötülük yâptın mı kork! Çünkü o bir tohumdur. âllâh yeşertir kârşınâ çıkârır.
Ey Müslümân edep nedir diye sorârsân bil ki edep her edepsizin edepsizliğine kâtlânmâktır.
Muhâbbet ve merhâmet insânlığın hiddet ve şehvet de hâyvânlârın sıfâtlârıdır.
Kâderde sevmek vâr âmâ kâvuşmâk yok ise şâyet olsun! Vuslâtâ âşık gönül susmâyâ dâ râzı.
Öyle bir ‘yâr’ sev ki evlâdım elinde su tâsıylâ iftârı bekleyen oruçlu gibi beklesin seni.
Yılân sokmâsı seni sâdece cânındân eder. âmâ kötü dost hem cândân hem de imândân eder!
Tut ki âli’den sânâ mirâs kâldı Zülfikâr. Sende âli’nin yüreği yoksâ Zülfikâr neye yârâr?
âşkın hikâyesini durmâksızın feryâd eden bülbüle değil. Sessiz sedâsız cân veren pervânelere sor.
Bir muâmmâdır âşk. Kiminin vicdânınâ âtılân tâş kiminin de gözünden âkıtılân yâştır âşk.
Yorumlar
Yorum Gönder