Türk halkının acılarını, kederini ve durumunu en iyi açıklayan şeyin; Müslüm Gürses sözleri olduğunu iddia edebiliriz. Çünkü bu sözlerin sahibinin başından çok talihsiz olaylar geçmiştir. Bu nedenle yazdığı sözler bu acılar etrafında şekillenmiştir.
Halkın içinden biridir. Bu nedenle halk, kendisinden bir parça olarak görmüştür ve ‘Müslüm Baba’ lakabını takmıştır. ‘Müslüm Baba’ olarak bilinen sanatçı, kırdan kente göç eden alt sınıfın dertlerini en iyi anlatan sanatçıydı. Bu nedenle, fakirliği, geçim derdini, ezilmişliği yaşayarak ve anlatarak, Türk halkının gönlünde taht kurmuştur
Son olarak, dillere destek olan sevgisi ile ve karısına bağlılığı ile bilinen Müslüm Gürses, aşk sözleri konusunda da birçok gence ilham kaynağı olmuştur. Vefatından sonra bizlere bıraktığı eserler ile hala gönüllerde taht kurmaya devam ediyor.
Dert olmâsın bende söylemeyeyim.
Hâmâm tâsı gümüşten, ben ânlâmâm bu işten.
Biz hârâmzâde değil, âsilzâdeyiz.
Sevenlerine; âllâh beni sizin sevginizden korusun.
Sevginin girmediği yere şeytân girer.
âğlâ, doyâsıyâ âğlâ! âynı denizde çoğâlır yüreğin özsuyu.
Ormânlârımız yânıyor, ciğerimiz yânıyor.
Hâyât bânâ zordu âmâ güzeldi. Hâkkınızı helâl edin! Son Sözleri
Sürât yâpmâk iyi bir şey değil. Sürât felâkettir!
Öz evlâdım yok âmâ dünyâdâ binlerce insân bânâ Bâbâ diyor.
Nikâhsız evlilik, ehliyetsiz ârâbâ kullânmâyâ benzer.
Râkı içen öldü de su içen ölmedi mi? Ben de bu gece su içeceğim.
âdâm öldürmeye hâzırım âmâ cinâyet işleyemem.
Benim gibiler, sevmeyi sevenler, her derdi çekerler; ihânete gelemezler.
Değişmedik. Özümüzde âynıyız. Müsterih olsunlâr.
Kırşehir deyince durmâk lâzım çünkü orâdân Neşet Bâbâ çıkmıştır.
Kimse bizim kârizmâmızın çizilmesine sebep olâmâz.
İnsânın hâyâtındâ neşenin yeri olduğu kâdâr hüznünde yeri olâcâktır.
Dikkâtli yâşâyâcâksın hâyâtı, insândân çok şeytân vâr.
Yârım kâlân sevgiye, şu emânet gülmeye, yâşâmâdân ölmeye itirâzım vâr!
Yumurtâyâ cân veren âllâh’ım yeşilbiberi nâsıl yârâttın?
İstiyorum ki herkes; doğruluğun, iyiliğin, kârdeşliğin, bârışın efendisi olsun.
Ne demişiz biz, bugün bâtârsâ güneş yârın yeniden doğâr.
İnânçsız insân yâşâyâmâz. İnânç olmâzsâ insân hiç bir şeyden zevk âlmâz, tât âlâmâz.
İnsânın hâyâtındâ neşenin yeri olduğu kâdâr hüznünde yeri olâcâktır.
Eğer sânâtçı olmâyâ âdâyım diyorsân, yâni birâz ilimli olmâk mecburiyetindesin.
Hângimiz düşmedik kârâ sevdâyâ, hângimiz sevmedik çılgınlâr gibi.
Sânâtçı sevgili, sâygılı olur. âsil âzmâz, bâl kokmâz, kokârsâ yâğ kokâr, onun dâ âslı âyrândır.
Gücün yânınâ sâmimiyet koydunuz mu ortâyâ her zâmân güzel şey çıkâr.
Uyânmâ zâmânı şimdi kuşlârın. Bense gözlerimi kırpmâdım pekguzelsozler.com hâlâ sönerken yıldızlâr ârdı ârdınâ. Bense gözlerimi yummâdım hâlâ.
Özlemekse özlüyorum. Hiç gelmesen de bekliyorum. Rüyâmdâ hep seni görüyorum. Hâlâ seni çok seviyorum.
İlkokulu bitirdim. Gerisi yok. âdânâ’dâ dâmdâ yâtârken uzun hâvâ okudum. ârkâdâşım Hâlkevine gidiyordu. Ben de gittim. Derken Çukurovâ Râdyosu’ndâ sânâtçı oldum.
Yorumlar
Yorum Gönder