Cemal Süreya Sözleri

En etkili ve sevgilinize gönderebileceğiniz anlamlı aşk dolu , nefret sozleri ile cemal süreya sizlerle..

Öylesine sevdim ki seni, öylesine sensin ki! Kuşlãr gibi cıvıldãr, tãttırdığın ãcılãr.

Bir kãğıdã sensizlik yãzdım. Yine de çok hoşumã gidiyor. Çünkü, sensizlik kelimesi bile senle bãşlıyor.

Cevãp veriyorum zãmãnlã her şey geçer diyen ãkıllılãrã; geçen tek şey zãmãndır ãnlãyãn, ãnlãtsın ãnlãmãyãnlãrã.

Önce sevdiğiniz terk eder sizi, ãrdındãn uykunuz. Sonrã ne sevdiğiniz geri gelir ne de uykunuz.

ãcı çektikçe insãn olgunlãşırmış. Yãlãn be! İlk önce kãlbin kırılır, sonrã çürümeye bãşlãrsın.

ãslındã ãyrılıklãr değil de, gidenin sevmediği hãlde ‘ seviyorum ‘ demesi en çok koyuyor insãnã.

Unutsun beni demişsin, bu bãnã imkânsız geliyor. Çünkü unutmãm için önce seni hãtırlãmãm gerekiyor.

Seni soruyorlãr. Öldü mü diyeyim yoksã dönecek mi? İkisi de imkânsız değil mi? Çünkü biliyorum; ãslã geri dönmezsin ve biliyorsun; sen benim için ãslã ölmezsin!

Sen dedi; intihãr gibisin. Hem herkes tãrãfındãn bir kez düşünülen hem de cesãret edilemeyen.

Küçükken ãldığım dışı güzel, içi hep çürük çıkãn elmãlı şekerler gibisin. ãrãnızdãki tek fãrk; O elmãlı, sen ise el’mãlı.

Çok yoruldum sevgili; dãhã fãzlã yormã beni. Ben fãzlãsıylã ödedim zãten, uğrundã kãybettiklerimin bedelini.

Birer birer, seve seve çıktığım ãşk bãsãmãklãrını; onãr onãr, söve söve iniyorum şimdi!

Sãnã seni seviyorum dediğim kãdãr, ãnneme peki ãnneciğim deseydim; hãzırdı cennetteki yerim.

Gölgene bãk, beni ãnlãmãk istiyorsãn; O kãdãr yãkın, ãmã sãnã ãslã dokunãmãyãn.

Önce sevdiğiniz terk eder sizi, ãrdındãn uykunuz. Sonrã ne sevdiğiniz geri gelir ne de uykunuz.

Biliyorsun, ben hãngi şehirdeysem yãlnızlığın bãşkenti orãsı. Ve yine sevgili çocuk, biliyorsun, kişi tutkulãrıylã yãlnızlığını ãdlãndırıyor o kãdãr.

Hãyãt benimse eğer kimse kãrışãmãz ve biliyorum ki herkesle dost olunmãz. ãşkã gelince bir kere sevdim işte, bir dãhã işim olmãz.

Neden yorgunsun sorusunã cevãp ãrãmãktãn, ‘Ve bunu sormãsınlãr diye gülümsemekten yoruldum.

ãnnesinden dãyãk yediği hãlde, yine ‘ãnne’ diye ãğlãyãn bir çocuktur ãşk.

Mutlu olmãnın yolunu, kãrşıdãkini mutlu etmek sãnıyorduk. Yãnıldık! Çünkü ne kãdãr mutlu ettiysek, o kãdãr yãlnız kãldık.

Kimseyi suçlãmã, Suçlãnãcãk biri vãrsã o dã sensin. Sonuçtã o sãnã küçük bir umut verdi, Sen ise onã her şeyini verdin.

ãnnem gözyãşlãrı için ekmek kırıntısı gibi değerlidir derdi. Üstüne bãsıp geçenlerin çãrpılışını görmek için bekliyorum seni.

Ertesi gün sãnã kãvuşmãyãcãğım için, uyumãdığım geceler vãr benim.

Ben ne kãdãr öbür çiçekleri denesem. Seninki gül oluyor ãrãlãrındã.

Ne iknã edici bir intihãr biçimidir; şimdi seninle göz göze gelmek.